Mutlu Bir Tebessüm İçin Geçmişe Yolculuk kitabımın “Çocuk ve Bayram”  konusunun anlatıldığı bölümü aktarıyor ve her gününüzün BAYRAM tadında geçmesi temennisiyle başlıyorum.

“Çocukluğuma dair güzel anılarımdan biri de yine bir arife günü babamın bana aldığı bir çift kırmızı ayakkabıydı. Ne güzel şeydir istediğini alabilmek için beklediğin zaman dilimi. Benim çocukluğumda bu zaman dilimleri genellikle yaş günleri veya bayram öncesi günlerdi. Aile birlikte alışverişe çıkar, isteyen o gün bütçesine göre en iyi şeyleri alırdı. Pat diye bir şeye sahip olmak öyle çok kolay değildi. Belki bundandır bayramları özlemle beklememiz. Çünkü yeni bir kıyafet alınması her çocuk gibi bizi de çok mutlu ederdi. Bende o misal babamın bana aldığı kırmızı ayakkabımı önce sildim sonra da karyolamın altına koydum. Gece o kadar uzundu ki sabah olmuyordu. Her uyandığımda göz ucuyla ayakkabıma bakıyor ve sabahın olmasını dört gözle bekliyordum. Kınalı eller, kırmızı ayakkabı, yeni elbiseler bayram içinde bayram demekti.

Çocukları sevindirmek onları şımartmadan mutlu edebilmek ne güzeldir. Bu bizim çocuğumuz veya başkasının çocuğu olabilir. Sadece bayramlarda değil diğer zamanlarda da fakir, yetim, öksüz bir çocuğun başını okşamak, sıkıntısı varsa gidermek ne kadar önemlidir. Annem bu konuyla ilgili güzel bir hikâye anlatırdı.

Bir bayram günü, sarhoş bir adam yürümekte zorlanır ve çamura düşer. Yere düşünce bakar ki eli kolu çamur olmuş. Elindeki çamuru temizlemek için yanı başında duran gariban bir çocuğun sırtına elini sürer. Bu olayın farkında olmayan yetim çocuk, adamın onun sırtını sıvazladığını düşünür ve çok mutlu olur. Rivayete göre sarhoş adam istemeden de olsa o yetim çocuğu sevindirmesi nedeniyle cennetle müjdelenir. Günümüzde sıradan bir gün gibi yaşadığımız bayramlarda çocukların yeri nerede tam olarak bilemiyorum. Kendileri için yapılan alışverişe bile gitmekte zorluk çıkarıyorlar. İstedikleri her şeyi çok kolay elde ettikleri için bayram alışverişi gibi bir külfete girmek istemiyorlar. Onun yerini anne babaya verilen talimatlar alıyor. Ezbere getirilen bir şey beğenilmez ise anne veya baba onu tekrar değiştirebiliyor. Onlar bu tür faaliyetlerle vakit harcamak yerine oturdukları yerden yani internetten alışveriş yapmayı seviyor, asla kalabalık ortamlara girmek istemiyorlar. Kendi çocuklarımızı hayatımızın merkezine oturturken diğer çocuklara bakış açımız çok farklı oluyor. Şimdilerde pek kalmadı ama bazı küçük yerlerde çocuklar hâlâ şeker toplamaya devam ediyorlar. Hani bayramlarda çocuk sevindirmek çok önemli ya bizler kapımıza gelen bu çocuklara nerede ucuz ve kalitesiz şeker varsa onu ikram ediyoruz. En iyi çikolata ve şekerleri ise kolesterolü tavan yapmış büyüklere sunuyoruz. Oysa bayram çocuklarındır. Bunu unutmamak gerekir. Asıl amaç çocukları sevindirmek ise lütfen en iyi şeker ve çikolatalardan onları mahrum etmeyelim.”

Yukarıda paylaştığım yazımda da belirttiğim gibi lütfen çocukları sevindirmeyi ihmal etmeyelim. Onların beklentilerine abartıya kaçmadan cevap verelim. (Harçlık vb.) Böylece onların bayram içinde bayram yaşamalarına katkı sağlamanın verdiği huzur ve mutluluğu birlikte yaşayalım.

Son olarak, bütün çocukların bayramı bayram gibi yaşamalarını temenni ederek, sağlık, huzur ve barış içerisinde geçirebileceğimiz nice BAYRAMLARA ulaşmak ümidiyle herkese hayırlı BAYRAMLAR.